Al zo lang het fenomeen “verre (groeps) reizen” bestaat, kom ik bij de aanbevelingen van de reisorganisaties de volgende zin tegen. ´Wij adviseren u om luchtige katoenen kleding mee te nemen en teva slippers.” Die luchtige katoenen kleding kan ik nog plaatsen als het 38 graden is met een luchtvochtigheid van 95%. Maar die teva-slippers heb ik altijd verdrongen. Er bewust overheen gelezen. Lange tijd ook niet opgezocht hoe die slippers er eigenlijk uitzien. En ze zeker niet gekocht of op mijn inpaklijst gezet (de inpaklijst hoort onder de blog Draaiboeken en actielijsten).
Als je flinke wandelingen maakt over Indiase, Thaise of Indonesisch straten, wandelpaden of onzichtbare paden is het laatste wat je wilt: open schoenen dragen. Sokken aan in combinatie met sneakers of wandelschoenen zou mijn advies zijn. In tempelrijke landen raad ik sowieso de sokken-truc aan. Zodat je bij een tempelbezoek je schoenen uit kunt doen, maar uit hygiënisch oogpunt nog altijd je sokken kunt aanhouden. Al is dat niet overal geoorloofd en heb ik er ook wel eens aan moeten geloven en op therapeutische wijze mijn smetvrees moeten overwinnen bij diverse Aziatische tempels en Indiase Gurdwara’s.
Dan de afritsbroek. Ook die wordt vaak aangeraden door avontuurlijke groepsreisorganisaties. En ook die moest ik destijds Googlen, of hadden we toen nog Alta Vista en Yahoo als zoekmachine? Ik schrok toen ik de afbeeldingen zag. Een broek met een rits net boven de knie. Dat was een broek voor mensen die ’s ochtends geen keuze kunnen maken tussen een korte of lange broek en daarna de hele dag voor schut lopen. Ongeacht of ze hem nu wel of niet afritsen. Zo loop je toch niet over straat in landen waar de vrouwen gekleed gaan in de kleurrijkste gewaden of sari’s? De afritsbroek heb ik dan ook nooit aangeschaft en laat ik voor wat het is.
Ik ben zeker geen reisblogster die in de nieuwste trendy kleding op reis gaat en erbij loopt alsof de modeshow ieder moment kan beginnen. Maar te veel ANWB/Beversport collectie lijkt me zorgwekkend, zelfs op reis. Dus weg met die teva-slippers en gooi de afritsbroek er achter aan. Zoals mijn reisleider Paul zei: “Diandra, vandaag kun je je ballerina’s en tuniekje aan!” Hij snapt mij.
