Omdat ik niet het hele jaar door op reis kan zijn, qua verlofdagen en beschikbaar budget, moet ik me de rest van het jaar tevreden stellen met diverse tv-programma’s die ook de wereld over reizen.
25 jaar geleden begon het met Veronica goes…America en Asia. Dit was mijn trigger om te gaan reizen en de plekken die ik op tv zag met eigen ogen te gaan bekijken. Later kwam daar Yorin Travel, het huidige 3 op Reis, bij en wilde ik acuut reïncarneren als Floortje Dessing. Floortje reisde de hele wereld over, kwam op de mooiste plekken, werd wel eens enorm ziek, maar overleefde het steeds. Zij werd mijn heldin.
Ik zwijmelde weg bij bestemmingen als Cambodja, Mexico, de Verenigde Staten, het Krugerpark in Zuid-Afrika en ga zo nog maar even door. Toen ik uiteindelijk in 2004 bij de tempels van Ankor Wat in Cambodja stond, was ik dan ook hyper enthousiast. Idem voor Times Square in New York. In 2006 was ik daar voor het eerst en kon niet geloven dat ik, Diandra uit een Limburgs provinciestadje, midden in Manhattan stond. Ik ging een bucket list aanleggen. Eentje die steeds langer wordt. Want hoe meer je reist, hoe meer je wilt zien en hoe meer je letterlijk en figuurlijk je grenzen verlegt. Andere reizigers geven je tips, zo van: “Als je hier van houdt, dan vind je dat ook vast geweldig”. Het algoritme van de reizigers. Zo heeft Floortje inmiddels ook al bijna alle landen bezocht en is het einde van de wereld pas ver genoeg. Op dat punt ben ik nog niet beland.
Inmiddels is het kijken van tv-programma’s al soms het herbeleven van een eigen gemaakte reis. In plaats van het opdoen van ideeën voor nieuwe bestemmingen. Zo ging Erica Terpstra naar West-Canada en Taiwan en herleefde ik mijn reizen nog een keer. Of Joanna Lumley die gebotoxt India doorkruist en mij laat zien wat ik al heb gezien of de komende reis nog ga zien.
Het echte werk zijn de documentaires van de VPRO zoals Langs de oevers van de Yangtze door Ruben Terlau, Toki Doki met Paulien Cornelissen of Sahara van Bram Vermeulen. Journalistiek en reizen gecombineerd, zodat het een prachtig verhaal is over het land en de mensen die er wonen. Een ander reisfenomeen is Reizen Waes. Tom Waes bezoekt landen die Buitenlandse Zaken bestempelt met een negatief reisadvies. Zuid-Sudan, Yemen, Noord-Korea, Mali en wat al niet meer. Tom laat zien dat het best mee valt en dat ook die landen mooie bezienswaardigheden hebben en dat er mensen wonen die zijn zoals jij en ik. Of hij bezoekt landen waarvan men denkt dat het niet de moeite waard is, zoals Uruguay. Dat blijken dan de meest bijzondere pareltjes van onze wereldbol te zijn. Hopelijk leidt dit niet tot massa toerisme. Want daar zijn al deze programma wars van. We willen allemaal gaan waar de ander niet gaat. Die paradox. Deze tv programma’s laten zien wat er zo mooi is aan reizen. Als ik dan niet zelf weg kan, kom ik de rest van het jaar door via de tv.
